.....مهری نشسته بردلم

نازنین من  !
زندگی آن نیست که تو میپنداریش
زندگی آن لحظه ایست
که دل من ابری میشود
وچشمان من
به شفق می نشینند
زندگی آن لحظه ایست
که تو
مرا نگاه میکنی
ومن معنا میشوم
سکوت میکنم
ولبریز از صدای تو میشوم
زندگی آن لحظه ایست
که تو
می خندی
من تهی از دلیل میشوم
وهمه تو می شوم